Wiele osób zastanawia się jaką terapię wybrać. W Polsce mamy do dyspozycji wiele podejść, natomiast dwa najpopularniejsze to bez wątpienia terapia psychodynamiczna oraz terapia poznawczo-behawioralna. Jeżeli ktoś zdecydował się na terapię, staje przed wyborem nurtu – aby uzyskać jak najlepsze efekty pracy terapeutycznej.

Czym się różni terapia psychodynamiczna i terapia poznawczo-behawioralna?

Na zasadnicze różnice pomiędzy terapią psychodynamiczną oraz poznawczo-behawioralną rzutują
podstawy teoretyczne, które wpływają na wykorzystywane w praktyce sposoby pracy.
Początki terapii poznawczo-behawioralnej zawdzięczamy Aaronowi Beckowi, który podkreślił jak
ważny jest wzajemny wpływ ludzkich myśli, zachowań i emocji. Natomiast terapia psychodynamiczna
czerpie z prac psychoanalityków, którzy podkreślali rolę nieuświadomiomych schematów
psychicznych w naszym codziennym funkcjonowaniu.

Na czym polega terapia w nurcie psychodynamicznym?

Terapia psychodynamiczna bazuje na mechanizmach nieświadomych, takich jak np.: przeniesienie,
wyparcie czy projekcja. Analizowanie i przepracowywanie mechanizmów obronnych to duża część
pracy terapeutycznej w nurcie psychodynamicznym. Bazą do analizy i poznawania tych sfer psychiki
jest zazwyczaj rozmowa, dialog pomiędzy pacjentem i terapeutą. To jednak pacjent ma tutaj
inicjatywę i przestrzeń do dzielenia się swoimi myślami, skojarzeniami i refleksjami, a terapeuta
towarzyszy mu w tej drodze, pomaga w jej rozumieniu, analizowaniu.
Terapeuta w terapii psychodynamicznej nie jest dyrektywny, podąża za pacjentem. Nie oznacza
jednak, że nie jest aktywny. Terapia poznawczo-behawioralna z kolei przewiduje dla terapeuty rolę
osoby, która wyznacza kierunek i zadania, natomiast w nurcie psychodynamicznym to pacjent wnosi
tematy do rozmowy, ma on przestrzeń by decydować co jest na ten moment najbardziej istotną
kwestią do omówienia.

Jakie metody pracy wykorzystuje terapia poznawczo-behawioralna?

Terapia poznawczo-behawioralna często wykorzystuje konkretne techniki pracy, takie jak: ekspozycja
czy systematyczna desensytyzacja. Popularne są też zadania domowe, ocena lęku czy ćwiczenia
proponowane przez terapeutę.
Różnicą może lecz nie musi być czas trwania procesu. Terapia psychodynamiczna w większości
przypadków trwa dłużej – nawet kilka lat (chociaż znany jest też paradygmat krótkoterminowy).
Terapia poznawczo-behawioralna bywa krótsza – np. niektórych objawów fobii specyficznych
możemy przy pomocy konkretnych technik behawioralnych pozbyć się już w trakcie kilku spotkań.

Jakie są podobieństwa pomiędzy terapiami?

Metaanalizy naukowe wskazują, ze ich skuteczność jest podobna, każde z tych podejść stosowane
jest w leczeniu pacjentów w Polsce. Przymierze terapeutyczne oraz kontrakt są bazą i punktem

wyjścia w obydwu terapiach. Wyznaczają one najważniejsze zasady odbywania się terapii oraz
stanowią jej fundament. Warto także pamiętać, że terapia poznawczo behawioralna oraz psychodynamiczna mówią często o podobnych zagadnieniach, jednak innym językiem. Wynika to z faktu, że podstawy teoretyczne tych nurtów są różne. Wybierając nurt terapeutyczny warto wziąć pod uwagę nie tylko specyfikę
konkretnego podejścia, ale również swoje preferencje, dyspozycje indywidualne a także aktualne
potrzeby.